Sincaplı Buda'yı Artistik Bellek için anlattım:
Sene 2018. Kendime verdiğim “her gün bir kısa öykü” ödevini iki ay boyunca uygulamış ve 60 tane öykü yazmıştım. Uzun bir öykü hatta bir roman yazmayı denemek istiyordum.
Peki, nasıl bir roman olacaktı bu? Doğu felsefeleriyle uzun zamandır ilgiliydim. Kadın hikâyeleriyle de. En çok da büyüme hikâyelerini seviyordum. Şunu biliyordum; biz bir türlü büyüyemeyen insanlardan oluşan bir toplumduk. Bir de ilk gençlik yıllarını yaşayanların toplumdaki gizli ötekilerden biri olduğunu düşünüyordum. Öykülerimde ergenlik çağından geçen karakterleri anlatırdım bazen. Kendini arayanları, büyümeyenleri, büyüyemeyenleri, zor büyüyenleri, acı bir tecrübeyle büyümek zorunda kalanları sevdim hep. Ben de onlardan biriydim. Geç büyüyenlerden…
Romana başlamadan önce kendime şu soruyu sormuştum: Çavdar Tarlasında Çocuklar’ın “girly” versiyonu yazılsa nasıl olurdu? -Haddim olmayarak.-
Yazarlıkta amatörüm ve hep de amatör kalacağım. Sincaplı Buda da amatör bir ruhla yazıldı. Kendim için yazdım en çok. İçine ruhumu üfledim, Ece’yi ve ailesini yarattım, yaşadığım şehir İzmir’den izler kattım. Bir cadının kazanına bir tutam davul tozu, bir kurbağa bacağı, iki yarasa kanadı, bir baş sarımsak katması gibi. “Bir büyüme hikâyesinin içinde neler olsa eğlenceli, duygulu olurdu?” dediğim her şeyi birleştirdim. Kazanı kaynattım ve ortaya Sincaplı Buda çıktı.
Roman, ilk defa 2020’de oggito.com’da yayımlandı. Ben başka şeyler yazmaya başlamıştım bile. Daha çok da kısa öykü. Bu arada zaman geçti ve sevgili arkadaşım Şehnaz Erkan’ın ilk kitabı yayımlandı. Bana, “Bu yeni nesil yayınevi, sen de dosyanı yollasana,” dedi. Yayınevinin ismi: HOLDEN Kitap. Öykü dosyamı yolladım, reddedildi ancak Oggito’daki Sincaplı Buda’yı sevdiklerini söyledi (yayıncım) Baran Güzel. Ben de Sincaplı Buda’yı yolladım onlara. Kabul edildi. Bu arada fark ettim ki; yayınevine ismini veren karakter Çavdar Tarlasında Çocuklar’ın kahramanı. Ne güzel bir tevafuk, öyle değil mi?
Geçtiğimiz günlerde (28 Ekim 2021) Sincaplı Buda, HOLDEN Kitap etiketiyle okurla buluştu. Hüzün ve sevinç iç içe. Düne kadar yani yayımlanana kadar Sincaplı Buda belki sadece benimdi, şimdi okurun artık. Yolu açık olsun…
Not: Artistik Bellek’e bana bu öyküyü anlatma fırsatı verdiği için teşekkür ederim.